Efezjan 4:11-13 w tłumaczeniu UBG:

Efezjan 4:11-13 (UBG)

11 I on ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami;
12 Dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusa;
13 Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;

🔍 Wyjaśnienie:

„On ustanowił” – to Jezus Chrystus jako Głowa eklezji (wspólnoty) rozdziela różne role wśród wierzących.
„Apostołowie, prorocy, ewangeliści, pasterze i nauczyciele” – to różnorodne duchowe służby (nie hierarchiczne tytuły), które mają charakter służebny wobec wspólnoty.
Cel tych służb:
- „przysposobienie świętych” – przygotowanie wierzących do służby,
- „do dzieła posługiwania” – każdy członek wspólnoty ma udział w budowaniu eklezji,
- „budowanie ciała Chrystusa” – wspólnota duchowa jako organizm, a nie organizacja.
Werset 13 ukazuje cel końcowy:
- Jedność wiary,
- Poznanie Syna Bożego,
- Dojrzałość duchowa („człowiek doskonały” = duchowo dojrzały wierzący),
- „Miara pełni Chrystusowej” – ostateczny wzorzec duchowego rozwoju to sam Chrystus.

Świetnie! Oto zestawienie duchowych służb (nie urzędów) w Nowym Testamencie – przedstawionych bez kontekstu instytucjonalnego czy hierarchicznego, jako działania i dary w ciele Mesjasza (eklezji), których jedyną głową i przewodnikiem jest Jezus Chrystus:

🕊️ Duchowe służby w Nowym Testamencie (bez hierarchii):

📖 Efezjan 4:11–13

„I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami, dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusa.”
Cel: służenie eklezji i budowanie jej jedności, nie panowanie nad nią.
Słowo „ustanowił” (ἔδωκεν – edōken) oznacza „dał” – jako dar.

📚 Rzymian 12:4–8

„Mamy różne dary według udzielonej nam łaski:

prorokowanie – zgodnie z wiarą,
posługiwanie – w służbie,
nauczanie – w nauczaniu,
zachęcanie – w zachęcie,
dzielenie się – w szczerości,
przewodzenie – z gorliwością,
okazywanie miłosierdzia – z radością.”

Podkreślenie: Wszystkie te dary są funkcjonalne i relacyjne, a nie tytularne czy urzędowe.

🔥 1 Koryntian 12:4–11, 27–31

„Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch. (…) Wszystko to sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.”

Wymienione dary:

mądrość,
wiedza (poznanie),
wiara,
uzdrawianie,
czynienie cudów,
prorokowanie,
rozróżnianie duchów,
języki,
tłumaczenie języków.

W dalszej części (w. 28–30):

apostołowie,
prorocy,
nauczyciele,
czyniący cuda,
uzdrawiający,
wspomagający,
zarządzający,
mówiący językami.

👉 Nie każdy ma każdy dar – eklezja działa jako ciało, w którym każda część jest potrzebna, bez dominacji jednej nad drugą (por. 1 Kor 12:14–26).

🧱 1 Piotra 4:10–11

„Każdy niech służy innym tym darem, jaki otrzymał, jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej.”

Podział na:

dary słowa (kto mówi – niech mówi jak wyroki Boże),
dary czynu (kto służy – niech czyni to z mocą, jakiej udziela Bóg).

🎯 Podsumowanie:

W Nowym Testamencie służby są funkcjami, a nie tytułami.
Każdy członek eklezji ma swój wkład – nikt nie stoi wyżej, tylko Jezus (Ef 1:22–23).
Duch Święty rozdziela dary „jak chce” – nie według ludzkich struktur (1 Kor 12:11).
Nie ma nigdzie wzmianki o święceniach, urzędach kapłańskich czy hierarchii.
Przywództwo to służba w pokorze, nie dominacja (Mt 23:8–12; 1 P 5:1–3).

Oto zestawienie duchowych służb w Nowym Testamencie — bez kontekstu urzędowego czy instytucjonalnego — pokazujące raczej funkcje i przejawy działania Ducha Świętego w wierzących:

📖 Ef 4:11-12 — „I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami, dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusa”.

1. Apostołowie – gr. apostolos, „posłany”

Funkcja: posłani z misją (np. misje pionierskie, zakładanie wspólnot)
Przykłady: Paweł (Dz 13:2-3), Barnaba (Dz 14:14), Andrzej, Piotr

2. Prorocy – gr. prophētēs, „ten, który mówi z natchnienia Bożego”

Funkcja: przekazywanie objawień, ostrzeżeń, zachęt (1 Kor 14:3)
Przykłady: Agabus (Dz 11:27-28), córki Filipa (Dz 21:9)

3. Ewangeliści – gr. euangelistēs, „zwiastun dobrej nowiny”

Funkcja: głoszenie Ewangelii
Przykłady: Filip (Dz 21:8)

4. Pasterze i nauczyciele – gr. poimēn, „pasterz”; didaskalos, „nauczyciel”

Funkcja: duchowa opieka, nauczanie, karmienie duchowe
Przykłady: Tymoteusz (1 Tm 4:6, 13), Tytus

🛠️ Inne duchowe służby opisane w Nowym Testamencie:

5. Darczyńcy

Rz 12:8: „Kto rozdaje – niech to czyni w szczerości”
Przykład: Barnaba sprzedał ziemię i dał pieniądze wspólnocie (Dz 4:36-37)

6. Pomocnicy / usługujący

1 Kor 12:28: „potem dary uzdrawiania, wspomagania, zarządzania…”
Przykład: Febe – „diakonos eklezji” w Kenchrach (Rz 16:1)

7. Gościnność / troska

1 P 4:9-10: „Bądźcie gościnni… służcie sobie nawzajem”
Przykład: Lidja (Dz 16:14-15)

8. Modlący się / wstawiennicy

Kol 4:12: Epafras „zawsze toczy za was walki w modlitwach”
Rz 8:26: „Duch wstawia się za nami…”

9. Pieśniarze / proroczy śpiew

Kol 3:16: „nauczajcie i napominajcie siebie przez psalmy, hymny i pieśni duchowe”
Ef 5:19: „śpiewając… w waszych sercach Panu”

🔁 Uwagi końcowe:

Duchowe służby nie są urzędami, ale przejawami działania Ducha w ciele Chrystusa (1 Kor 12).
Są różnorodne i mogą się wzajemnie przeplatać (1 Kor 12:4-6).
Nikt nie „awansuje” do funkcji — są one „udzielane” z łaski, według potrzeb (Rz 12:6-8).