1 Koryntian 12:3 (UBG)
„Dlatego oznajmiam wam, że nikt, kto mówi w Duchu Bożym, nie mówi: „Jezus jest przeklęty”, i nikt nie może powiedzieć: „Jezus jest Panem”, jak tylko w Duchu Świętym.”
🔎 Co ten fragment oznacza w kontekście nowonarodzonego?
1. Duch Święty – pieczęć nowego stworzenia
Nowonarodzony człowiek ma w sobie Ducha Świętego (Rzym. 8:9; Ef 1:13). Ten Duch:
- potwierdza, że należymy do Boga (Rzym. 8:16),
- świadczy o Chrystusie (J 15:26),
- woła w nas: „Abba, Ojcze” (Gal. 4:6).
Dlatego:
Nie jest możliwe, aby ktoś, kto rzeczywiście został zrodzony z Ducha i jest w jedności z Chrystusem, zaparł się Go w swojej duchowej tożsamości.
Ciało lub dusza może zgrzeszyć lub wypowiedzieć bluźnierstwo z powodu lęku, presji, niewiary (np. Piotr), ale nie jest to odruch duchowej natury.
2. Wyrzeczenie się Jezusa a nieposiadanie Ducha
Jeśli ktoś świadomie, trwale i z serca wyrzeka się Jezusa:
- to albo nigdy nie był zrodzony z Boga, mimo powierzchownego wyznania (1 J 2:19),
- albo jego sumienie i dusza zostały zaćmione przez grzech.
3. Rozróżnienie poziomów wypowiedzi
- Ciało może powiedzieć słowa (np. pod wpływem lęku).
- Dusza może doświadczyć kryzysu wiary.
- Ale duchowy człowiek nie bluźni Chrystusowi – bo jest jedno z Nim (1 Kor. 6:17).
✅ Wniosek
Człowiek prawdziwie narodzony na nowo nie może wyrzec się Jezusa z wnętrza nowej duchowej tożsamości, bo:
- jego duch jest zjednoczony z Chrystusem,
- Duch Święty w nim nie może przeklinać Chrystusa,
- i tylko w Duchu Świętym może wyznać Go jako Pana.
Zatem: jeśli ktoś rzeczywiście się wyrzeka – nie czyni tego z ducha, lecz z ciała lub duszy, albo nigdy nie był duchowo zrodzony.
Oto schemat rozróżnienia duch–dusza–ciało w kontekście wyznania (lub zaparcia się) Jezusa jako Pana, zgodnie z 1 Koryntian 12:3:
🔷 1. DUCH (Nowa natura – zrodzona z Boga)
| Cecha | Opis |
|---|---|
| 📍 Pozycja | Zjednoczony z Duchem Chrystusa (1 Kor. 6:17) |
| 📖 Natura | Sprawiedliwość Boża w Chrystusie (2 Kor. 5:21) |
| 🗣 Co mówi | „Jezus jest PANEM” – tylko w Duchu Świętym (1 Kor. 12:3) |
| ❌ Czego nie mówi | Nie bluźni Chrystusowi; nie może Go przekląć |
| 🔐 Zabezpieczenie | Zapieczętowany Duchem Świętym (Ef 1:13; Rzym. 8:16) |
| ✅ Trwałość | Nie grzeszy; nie może grzeszyć (1 J 3:9) |
| 💡 Pragnienia | Zawsze pragnie podobać się Bogu, uwielbia Jezusa |
🔶 2. DUSZA (Rozum – Wola – Emocje)
| Cecha | Opis |
|---|---|
| 📍 Pozycja | Decyzyjna – wybiera: poddać się duchowi czy ciału |
| ⚖️ Rozdarta natura | Może być przemieniana przez Słowo albo pociągana przez świat |
| 🗣 Co może mówić | Może wyznać Jezusa lub się Go zaprzeć (np. Piotr z lęku – Łk 22:57) |
| ❌ Nie jest niezawodna | Może przechodzić przez kryzysy, zwątpienie, presję |
| 🧠 Wymaga odnowienia | Przez Słowo Boże (Rzym. 12:2) |
🔴 3. CIAŁO (Stara natura – grzeszne skłonności)
| Cecha | Opis |
|---|---|
| 📍 Pozycja | Martwe dla grzechu, ale nadal obecne (Rzym. 6:6; 7:24) |
| 🐍 Skłonność | Pragnie tego, co przeciwne Duchowi (Gal. 5:17) |
| 🗣 Co może mówić | Może przeklinać, bluźnić, zapierać się Jezusa |
| ⚠️ Ograniczenie | Nie reprezentuje nowego człowieka |
| 🪦 Przeznaczenie | Ma być ukrzyżowane codziennie (Łk 9:23; Rzym. 8:13) |
Oto zestawienie greckich terminów używanych w kontekście ducha, duszy i ciała w Nowym Testamencie – szczególnie w odniesieniu do zaparcia się Jezusa, natury grzechu i nowonarodzenia.
🔴 CIAŁO – σάρξ (sarks)
| Grecki termin | Znaczenie | Wersety kluczowe | Komentarz |
|---|---|---|---|
| σάρξ (sárks) | ciało, cielesna natura, stara natura człowieka | Rzym. 7:18 – „Nie mieszka we mnie, to jest w moim ciele (σάρξ), dobro” Gal. 5:17 – „ciało (σάρξ) pożąda przeciwko Duchowi” | Termin wskazuje na grzeszne tendencje, które są częścią upadłego człowieka. Po nowonarodzeniu ciało nadal istnieje, ale nie definiuje tożsamości duchowej. |
| σώμα (sōma) | ciało fizyczne | 1 Kor. 15:44 – „jest ciało (σώμα) cielesne i ciało duchowe” | Używane bardziej neutralnie – jako fizyczna powłoka. |
🟧 DUSZA – ψυχή (psychē)
| Grecki termin | Znaczenie | Wersety kluczowe | Komentarz |
|---|---|---|---|
| ψυχή (psychē) | dusza, życie, istota emocjonalna i wolicjonalna | 1 Tes. 5:23 – „i dusza (ψυχή) wasza… niech będzie zachowana” Hebr. 10:39 – „zachowanie duszy (ψυχῆς)” | Sfera decyzyjna i emocjonalna człowieka. Dusza może wahać się, zbłądzić lub wrócić. Nie jest tożsama z duchem. |
| νοῦς (nous) | umysł, myślenie | Rzym. 12:2 – „przemieniajcie się przez odnowienie umysłu (νοῦς)” | Wskazuje na poznawczą część duszy, która ma być odnowiona przez Słowo. |
🟦 DUCH – πνεῦμα (pneuma)
| Grecki termin | Znaczenie | Wersety kluczowe | Komentarz |
|---|---|---|---|
| πνεῦμα (pneuma) | duch, oddech, natura duchowa, Duch Święty | Rzym. 8:16 – „Duch (πνεῦμα) świadczy naszemu duchowi (πνεύματι), że jesteśmy dziećmi Bożymi” 1 Kor. 6:17 – „kto się łączy z Panem, jest jednym duchem (πνεῦμα)” | To nowa natura człowieka, która nie grzeszy (1 J 3:9). Jest miejscem, gdzie mieszka Duch Święty. |
📌 Przykładowe zestawienie z 1 Kor. 12:3
nikt nie może powiedzieć „Jezus jest Panem” jak tylko w Duchu Świętym (ἐν πνεύματι ἁγίῳ)
- Tu πνεῦμα odnosi się do Ducha Świętego, ale działa przez πνεῦμα człowieka – czyli duch nowonarodzonego człowieka współdziała z Duchem Bożym.
- σάρξ (ciało) nie może tak wyznać Jezusa, bo jest wrogo usposobione (Rzym. 8:7).
- ψυχή (dusza) może wyznać lub się zaprzeć – zależnie od tego, komu ulega.
