Nie w słowie, lecz w mocy

„Albowiem królestwo Boże nie zasadza się na słowie, lecz na mocy.”
(1 Kor. 4:20, UBG)

1. Kontekst Listu

Apostoł Paweł kieruje te słowa do wierzących w Koryncie, którzy mieli skłonność do przechwalania się ludźmi (1 Kor. 3:4–7) i mądrością ludzką (1 Kor. 1:22–23).
Eklezja w Koryncie obfitowała w duchowe dary (1 Kor. 1:7), ale zabrakło im duchowej dojrzałości i pokory. Dlatego Paweł przypomina, że prawdziwe królestwo Boże nie opiera się na elokwencji, wiedzy, czy filozofii, lecz na mocy Ducha Świętego, która przemienia serce człowieka.

2. Znaczenie słowa „moc” – gr. dynamis

Greckie dynamis (δύναμις) oznacza zdolność działania, siłę, skuteczność, moc pochodzącą od Boga.
To to samo słowo, którego Jezus użył, gdy powiedział:

„Ale weźmiecie moc (dynamin), gdy Duch Święty zstąpi na was.” (Dz 1:8)

Apostoł nie mówi więc o mocy emocji czy przekonywania, lecz o realnym działaniu Boga w człowieku — mocy, która:

uwalnia od grzechu (Rzym. 6:14),
przemienia serce (2 Kor. 3:18),
daje odwagę i świadectwo (Dz 4:31).

3. Królestwo Boże – rzeczywistość duchowa

Paweł nie mówi tu o przyszłym królestwie, ale o duchowej rzeczywistości obecnej tu i teraz, w której rządzi Chrystus.

„Bo królestwo Boże to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym.” (Rzym. 14:17)

To Królestwo objawia się tam, gdzie Duch Święty ma władzę w życiu wierzących. Nie jest ono teorią ani zbiorem zasad, lecz Bożą mocą objawioną w przemienionym człowieku.

4. Nie w słowie – ale w mocy

Paweł nie przeciwstawia tutaj Pisma „mocy”, ale pustym słowom ludzkim – religijnej retoryce bez życia.
Werset ten można by sparafrazować:

„Królestwo Boże nie polega na mówieniu o Bogu, lecz na działaniu Boga.”

Jezus powiedział podobnie:

„Nie każdy, kto mówi do mnie: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto czyni wolę Ojca mojego.” (Mat. 7:21)

5. Przykłady mocy w działaniu – Nowy Testament

Zmartwychwstanie Jezusa – największy dowód mocy Bożej: „Chrystus… został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez zmartwychwstanie.” (Rzym. 1:4)
Moc przemiany życia: „Jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem.” (2 Kor. 5:17)
Moc Ewangelii: „Ewangelia jest mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy.” (Rzym. 1:16)
Moc nad grzechem: „Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie wzmacnia.” (Filip. 4:13)

Wszystkie te przykłady pokazują, że Królestwo Boże jest rzeczywistością przemiany, a nie teorią religijną.

6. Współczesne odniesienie

Wielu ludzi mówi dziś o wierze, o Bogu, o duchowości — ale niewielu doświadcza realnej mocy przemiany.
To samo zagrożenie dotyczy także wspólnot – łatwo zastąpić życie Ducha strukturą, a moc – tradycją.
Dlatego Paweł ostrzega:

„Mając pozór pobożności, lecz zaparli się jej mocy.” (2 Tym. 3:5)

Tylko Duch Święty może sprawić, że słowo stanie się życiem. Bez mocy – nie ma Królestwa.

7. Podsumowanie

1 Koryntian 4:20 to wezwanie do autentycznej duchowości.
Nie chodzi o głośne deklaracje, emocje czy religijne zwyczaje, lecz o życie w mocy Ducha Świętego, w którym objawia się Królestwo Boże.

„Bojaźń, pokora, posłuszeństwo i wiara – oto droga, na której Boża moc staje się rzeczywistością.”

Królestwo Boże nie przychodzi zewnętrznie (Łuk. 17:20–21) – ono objawia się w tych, którzy pozwolili Bogu panować w sobie.

eklezja.org