Efezjan 4:11-13 (UBG)
11 I on ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami;
12 Dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusa;
13 Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;
🔍 Wyjaśnienie:
- „On ustanowił” – to Jezus Chrystus jako Głowa eklezji (wspólnoty) rozdziela różne role wśród wierzących.
- „Apostołowie, prorocy, ewangeliści, pasterze i nauczyciele” – to różnorodne duchowe służby (nie hierarchiczne tytuły), które mają charakter służebny wobec wspólnoty.
- Cel tych służb:
- „przysposobienie świętych” – przygotowanie wierzących do służby,
- „do dzieła posługiwania” – każdy członek wspólnoty ma udział w budowaniu eklezji,
- „budowanie ciała Chrystusa” – wspólnota duchowa jako organizm, a nie organizacja.
- Werset 13 ukazuje cel końcowy:
- Jedność wiary,
- Poznanie Syna Bożego,
- Dojrzałość duchowa („człowiek doskonały” = duchowo dojrzały wierzący),
- „Miara pełni Chrystusowej” – ostateczny wzorzec duchowego rozwoju to sam Chrystus.
Świetnie! Oto zestawienie duchowych służb (nie urzędów) w Nowym Testamencie – przedstawionych bez kontekstu instytucjonalnego czy hierarchicznego, jako działania i dary w ciele Mesjasza (eklezji), których jedyną głową i przewodnikiem jest Jezus Chrystus:
🕊️ Duchowe służby w Nowym Testamencie (bez hierarchii):
📖 Efezjan 4:11–13
„I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami, dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusa.”
Cel: służenie eklezji i budowanie jej jedności, nie panowanie nad nią.
Słowo „ustanowił” (ἔδωκεν – edōken) oznacza „dał” – jako dar.
📚 Rzymian 12:4–8
„Mamy różne dary według udzielonej nam łaski:
- prorokowanie – zgodnie z wiarą,
- posługiwanie – w służbie,
- nauczanie – w nauczaniu,
- zachęcanie – w zachęcie,
- dzielenie się – w szczerości,
- przewodzenie – z gorliwością,
- okazywanie miłosierdzia – z radością.”
Podkreślenie: Wszystkie te dary są funkcjonalne i relacyjne, a nie tytularne czy urzędowe.
🔥 1 Koryntian 12:4–11, 27–31
„Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch. (…) Wszystko to sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.”
Wymienione dary:
- mądrość,
- wiedza (poznanie),
- wiara,
- uzdrawianie,
- czynienie cudów,
- prorokowanie,
- rozróżnianie duchów,
- języki,
- tłumaczenie języków.
W dalszej części (w. 28–30):
- apostołowie,
- prorocy,
- nauczyciele,
- czyniący cuda,
- uzdrawiający,
- wspomagający,
- zarządzający,
- mówiący językami.
👉 Nie każdy ma każdy dar – eklezja działa jako ciało, w którym każda część jest potrzebna, bez dominacji jednej nad drugą (por. 1 Kor 12:14–26).
🧱 1 Piotra 4:10–11
„Każdy niech służy innym tym darem, jaki otrzymał, jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej.”
Podział na:
- dary słowa (kto mówi – niech mówi jak wyroki Boże),
- dary czynu (kto służy – niech czyni to z mocą, jakiej udziela Bóg).
🎯 Podsumowanie:
- W Nowym Testamencie służby są funkcjami, a nie tytułami.
- Każdy członek eklezji ma swój wkład – nikt nie stoi wyżej, tylko Jezus (Ef 1:22–23).
- Duch Święty rozdziela dary „jak chce” – nie według ludzkich struktur (1 Kor 12:11).
- Nie ma nigdzie wzmianki o święceniach, urzędach kapłańskich czy hierarchii.
- Przywództwo to służba w pokorze, nie dominacja (Mt 23:8–12; 1 P 5:1–3).
Oto zestawienie duchowych służb w Nowym Testamencie — bez kontekstu urzędowego czy instytucjonalnego — pokazujące raczej funkcje i przejawy działania Ducha Świętego w wierzących:
📖 Ef 4:11-12 — „I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami, dla przysposobienia świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusa”.
1. Apostołowie – gr. apostolos, „posłany”
- Funkcja: posłani z misją (np. misje pionierskie, zakładanie wspólnot)
- Przykłady: Paweł (Dz 13:2-3), Barnaba (Dz 14:14), Andrzej, Piotr
2. Prorocy – gr. prophētēs, „ten, który mówi z natchnienia Bożego”
- Funkcja: przekazywanie objawień, ostrzeżeń, zachęt (1 Kor 14:3)
- Przykłady: Agabus (Dz 11:27-28), córki Filipa (Dz 21:9)
3. Ewangeliści – gr. euangelistēs, „zwiastun dobrej nowiny”
- Funkcja: głoszenie Ewangelii
- Przykłady: Filip (Dz 21:8)
4. Pasterze i nauczyciele – gr. poimēn, „pasterz”; didaskalos, „nauczyciel”
- Funkcja: duchowa opieka, nauczanie, karmienie duchowe
- Przykłady: Tymoteusz (1 Tm 4:6, 13), Tytus
🛠️ Inne duchowe służby opisane w Nowym Testamencie:
5. Darczyńcy
- Rz 12:8: „Kto rozdaje – niech to czyni w szczerości”
- Przykład: Barnaba sprzedał ziemię i dał pieniądze wspólnocie (Dz 4:36-37)
6. Pomocnicy / usługujący
- 1 Kor 12:28: „potem dary uzdrawiania, wspomagania, zarządzania…”
- Przykład: Febe – „diakonos eklezji” w Kenchrach (Rz 16:1)
7. Gościnność / troska
- 1 P 4:9-10: „Bądźcie gościnni… służcie sobie nawzajem”
- Przykład: Lidja (Dz 16:14-15)
8. Modlący się / wstawiennicy
- Kol 4:12: Epafras „zawsze toczy za was walki w modlitwach”
- Rz 8:26: „Duch wstawia się za nami…”
9. Pieśniarze / proroczy śpiew
- Kol 3:16: „nauczajcie i napominajcie siebie przez psalmy, hymny i pieśni duchowe”
- Ef 5:19: „śpiewając… w waszych sercach Panu”
🔁 Uwagi końcowe:
- Duchowe służby nie są urzędami, ale przejawami działania Ducha w ciele Chrystusa (1 Kor 12).
- Są różnorodne i mogą się wzajemnie przeplatać (1 Kor 12:4-6).
- Nikt nie „awansuje” do funkcji — są one „udzielane” z łaski, według potrzeb (Rz 12:6-8).
