Duchowy Babilon w XXI wieku – współczesne oblicze starożytnego zwiedzenia (3)

Babilon nie zniknął. Nie jest to ruina na pustyni Mezopotamii, lecz system duchowy, który przez tysiąclecia zmieniał swoje oblicze, aby dostosować się do wrażliwości kolejnych pokoleń. Dziś jego forma jest bardziej subtelna niż kiedykolwiek wcześniej – łączy religię, duchowość, naukę i technologię w jedno przesłanie: „człowiek może być jak Bóg”. 1. Babilon w religii –

Od Babilonu starożytnego do Babilonu duchowego – ciągłość zwiedzenia (2)

Babilon nie zniknął wraz z upadkiem swojego imperium. Przetrwał w duchu i w strukturach religijnych, przenikając przez stulecia aż do czasów nowotestamentowych. Biblia ukazuje ten proces jako duchową kontynuację buntu człowieka przeciwko Bogu – w nowej, bardziej subtelnej formie. 1. Od Babilonu do Izraela – wchodzenie ducha pogaństwa Już w czasach Mojżesza Bóg ostrzegał Izraelitów

Egipt, Babilon – kolebka spirytyzmu, początki magii i kultu zmarłych (1)

Większość tradycji związanych z wiarą w kontakt ze zmarłymi, duchami przodków, obrzędami przejścia i magią – ma swoje korzenie w starożytnym Egipcie, a później rozprzestrzeniła się na inne kultury, w tym także grecką, rzymską, celtycką i słowiańską. Egipt – kolebka spirytyzmu i kultu zmarłych W religii egipskiej świat duchowy był niezwykle rozbudowany. Wierzono, że człowiek

„Duchy przeszłości czy duchowe zwiedzenie?” – ciąg dalszy analizy „Dziadów” Adama Mickiewicza w świetle Pisma Świętego

Współczesne dziedzictwo dawnych wierzeń Polska kultura przez wieki była przeniknięta przez ludowe rytuały i symbolikę, które z pozoru wydają się tylko folklorem – niewinnym, sentymentalnym wspomnieniem dawnych czasów. Jednak Biblia uczy, że duchowe korzenie mają znaczenie.To, co było pogańskim kultem duchów zmarłych, nawet jeśli dziś nazwie się to „tradycją”, pozostaje tym samym duchowo nieczystym źródłem.

Duchowy wymiar obrzędu „Dziadów” w świetle Pisma Świętego

Adam Mickiewicz, opisując obrzęd „dziadów”, nawiązuje do dawnej litewskiej i słowiańskiej tradycji, w której ludzie w noc poprzedzającą Dzień Wszystkich Świętych zbierali się, by przyzywać dusze zmarłych. Podczas tych uroczystości przynoszono jedzenie, napoje, rozpalano ogień, a tzw. „guślarz” pełnił rolę pośrednika między światem żywych i umarłych. Mickiewicz wyraźnie zaznacza, że zwyczaj ten pochodzi z czasów

„Wszystkich Świętych” – pamiątka życia czy dialog ze zmarłymi?

Biblijne spojrzenie na tradycję i współczesną praktykę „Skoro dzień Wszystkich Świętych jest tak radosnym, dlaczego towarzyszy mu smutek? Wystarczy spojrzeć na polską tradycję związaną z tym świętem. Jeszcze przed XIX wiekiem w całym kraju wierzono, że w wieczór dnia Wszystkich Świętych dusze zmarłych wychodzą z grobów i procesyjnie udają się do kościołów, gdzie msze w

Czy kobieta musi dziś zakładać chustę, welon, by modlić się lub prorokować?

Równość w Chrystusie i porządek w Duchu (1 Koryntian 11:2–16 i Galacjan 3:26–28) „Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa.Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusa, przyoblekliście się w Chrystusa.Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; albowiem wszyscy jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.”(Galacjan

Analiza Objawienia Jana 13:14–15 – „Wizerunek bestii, która była martwa, a ożyła” (podsumowanie)

W Objawieniu Jana 13:15 w oryginale greckim występuje słowo „θηρίον” (*thērion*), które dosłownie oznacza „zwierzę”, a nie „bestia”. W języku polskim utrwaliło się tłumaczenie „bestia”, które ma mocniejszy, bardziej demoniczny wydźwięk, ale w grece słowo to odnosi się do stworzenia dzikiego, nieoswojonego – istoty kierującej się instynktem, a nie rozumem. Oznacza to, że Jan nie

Mądrość, która rozpoznaje bestię i jej znamię (5)

Objawienie Jana 13:16–18 „I sprawia, że wszyscy – mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy – otrzymują znamię na prawej ręce lub na czole,I żeby nikt nie mógł kupować ani sprzedawać, jak tylko ten, kto ma znamię, imię bestii lub liczbę jej imienia.Tu jest mądrość. Kto ma rozum, niech obliczy liczbę bestii, bo

Znak bestii czy pieczęć Ducha? (4) – duchowa przynależność i wieczna lojalność

(Objawienie 13:16–17 kontra Objawienie 7:3 i Efezjan 1:13) Obj 13:16–17 (UBG)„I sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy, otrzymują znak na swej prawej ręce albo na swoich czołach, i że nikt nie może kupować ani sprzedawać, jeśli nie ma znaku – imienia bestii lub liczby jej imienia.” 1. Dwa znaki

„Obraz bestii” a „obraz Boży” (3) – dwie natury, dwa źródła życia

(Objawienie 13:15 w kontraście z Rdz 1:26 i 2 Kor 3:18) Obj 13:15 (UBG)„I dano mu tchnienie, aby obraz bestii przemówił i sprawił, że wszyscy, którzy by się nie pokłonili obrazowi bestii, zostali zabici.” 1. Dwa obrazy – dwie duchowe tożsamości Od początku Pismo Święte mówi o obrazie, ale w dwóch zupełnie różnych wymiarach: Rdz

„Rana od miecza” i „cuda, które zwodzą” (2) – duchowe i technologiczne ożywienie bestii

Objawienie 13:14 (UBG): „I zwodzi mieszkańców ziemi przez cuda, które jej dano czynić przed bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, żeby uczynili obraz bestii, która otrzymała ranę od miecza, a ożyła.” 1. Rana od miecza – konfrontacja ze Słowem i upadek systemu W Biblii miecz ma głębokie znaczenie symboliczne – zawsze oznacza Słowo Boże, które sądzi, rozdziela

„Bestia, która była martwa, a ożyła”  (1) – fałszywe zmartwychwstanie systemu świata

Objawienie Jana 13:14 (UBG): „I zwodzi mieszkańców ziemi przez cuda, które jej dano czynić przed bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, żeby uczynili obraz bestii, która otrzymała ranę od miecza, a ożyła.” 1. Kontekst – naśladownictwo Chrystusa W całym Objawieniu widać parodię Bożych rzeczy przez system bestii: Tak jak Chrystus został zabity i zmartwychwstał w mocy Ducha,

Ożywiony obraz bestii – duchowa imitacja życia w epoce globalnej sieci

Oto druga część rozważania na temat Obrazu bestii: „Cyfrowy obraz świata” – z odniesieniem do współczesnych zjawisk. Zestawia duchowy sens z realiami dzisiejszego świata, pokazując, jak proroctwo Objawienia 13:15 może być rozumiane w świetle duchowej rzeczywistości i obserwowanych technologii. Objawienie Jana 13:15 (UBG): „I dano mu tchnąć ducha w obraz bestii, aby obraz bestii przemówił